Dekalog wędkarza

Stary Dekalog wędkarza

Dr Stefan Olszewski, wędkarz, tuż po I wojnie światowej napisał ten piękny dekalog.
Powinniśmy zapoznać się z nim i wziąć sobie do serca a nie tworzyć jakieś nowe kodeksy, czasami nie życiowe. Jest to jeden z najstarszych przepisów jaki został utworzone dla wędkarzy i moim zdaniem każde słowo nie powinno być zmieniane więc pozwoliłem sobie go w oryginale przepisać i przedstawić żeby nie zaginą .

1. Będziesz szanował ryby jako stworzenia Boże i piękny lud wodny.
2. Będziesz ułatwiał im spokojny żywot, dbał o ich rozmnożenie, bronił je przed wszelkiego rodzaju szkodnikami i krzywdą płynącą z chciwości i głupoty ludzkiej.
3. Będziesz nie tylko wiernym wykonawcą praw przepisów ochronnych, ale dobrowolnym strażnikiem i poplecznikiem, dbając, aby nikt ich nie przestępował.
4. Będziesz łowił ryby w sposób możliwie najdelikatniejszy, nie zadając im zbędnych cierpień, będziesz je łowił tylko dla sportu, dla poznania ich życia i obyczajów, nie zaś dla napełnienia torby.
5. Pamiętaj, nie to cię wyróżnia od innych wędkarzy, jakie ryby łowisz, ale jak je łowisz, wiesz bowiem przecie, że można łowić łososia z powodzeniem, ale brzydko, nader zaś pięknie nawet płotkę.
6. Nie będziesz dążył do tego, aby złowić jak najwięcej ryb, ale jak największe okazy w każdym gatunku i to w warunkach wymagających od ciebie wysokich zalet sportowych.
7. Pamiętaj, że wędkarstwo jest sztuką wymagającą umiejętności czytania w wodzie i długoletniej wprawy, dlatego też bądź wolny od jednostronności i zarozumialstwa sportowego, chętny do uczenia się od innych, wytrwały w obserwacjach i doświadczeniach.
8. Ze złowioną rybą będziesz postępował rozumnie i po rycersku: zwrócisz jej wolność, jeśli zdobyłeś ją łatwo, jeśli nie jest okazem godnym zabrania jej do torby, a – broń Boże – nie zatrzymasz jej nigdy, jeśli przypadkiem złowiłeś ją w czasie ochronnym lub jeśli nie ma wymiarów przepisanych prawem lub regulaminem towarzystwa, do którego należysz.
9. Pamiętaj, że nie sam lubisz i chcesz łowić ryby, ale że należysz do wielkiej rodziny wędkarskiej; nie przeszkadzaj więc innym w łowieniu, bądź chętny do usług i pomocy koleżeńskiej, dbały o dobro i rozwój zarówno własnego towarzystwa, jak i wszystkich bratnich stowarzyszeń wędkarskich.
10. Pamiętaj, że wędkarz powinien się cieszyć szacunkiem rybaków zawodowych, uznaniem właścicieli i dzierżawców wodnych, być uważanym przez wszystkich za bezinteresownego sportowca, miłośnika i opiekuna przyrody wodnej.



CO TO JEST SZACUNEK DLA RYB?

RYBY ŁOWIONE PRZEZ WĘDKARZY SĄ ICH ZDOBYCZAMI,ALE W TRAKCIE HOLU, A WIĘC DO CHWILI WYJĘCIA Z WODY, STAJĄ SIĘ PRZECIWNIKIEM,KTÓREMU NALEŻY SIĘ SZACUNEK I UZNANIE JAK W KAZDEJ WALCE TOCZONEJ FAIR.

PO WYJĘCIU RYBY Z WODY ETYCZNY WĘDKARZ NADAL TRAKTUJE JĄ JAK GODNEGO, CHOĆ POKONANEGO PRZECIWNIKA. DOTYCZY TO ZARÓWNO POSTĘPOWANIA ZE ZŁOWIONĄ RYBĄ, KTÓRA PRZECIEŻ NIE MOŻE DLA ETYCZNYCH WĘDKARZY STAWAĆ SIĘ NA BRZEGU KAWAŁKIEM RYBIEGO MIĘSA LUB ZŁOWIONEGO DANIA TUŻ PRZED SMAŻENIEM, ALE ZAKOŃCZENIEM WALKI DWÓCH GODNYCH SIEBIE RYWALI.

MY WĘDKARZE, CZŁONKOWIE PZW OKREŚLAMY SIĘ MIANEM EKOLOGICZNEJ ORGANIZACJI PROPAGUJĄCEJ TEN PIĘKNY SPORT ITD.

PO ZŁOWIENIU RYBY, MUSIMY SOBIE UŚWIADOMIĆ, KOGO TAK NAPRAWDĘ TRZYMAMY W RĘKU. CZY JESZCZE ŻYWY LUB MARTWY KAWAŁ RYBIEGO MIĘSA CZY DOPIERO CO POKONANEGO PRZECIWNIKA, KTÓRY DOSTARCZYŁ NAM WIELKICH PRZEZYĆ, SPOWODOWAŁ ZASTRZYK ADRENALINY, POTWIERDZIŁ NASZĄ KLASĘ, DETERMINACJĘ I WOLĘ ZWYCIĘSTWA.

ETYKA WEDKARSKA TO NIE TYLKO PRZESTRZEGANIE PEWNYCH ZASAD I PRZEPISÓW, ALE TAKŻE ZWYKŁY LUDZKI SZACUNEK DLA PRZEGRANEGO PRZECIWNIKA JAKIM JEST RYBA.

RYBĘ MOŻEMY WYPUŚCIĆ DO WODY, ALE COKOLWIEK BY POWIEDZIEĆ, TO TAKŻE PRAWO ZWYCIĘZCY DO DAROWANIA ŻYCIA SWEMU POKONANEMU PRZECIWNIKOWI.

TO WŁASNIE APEL DO ZWYCIĘZCÓW, KTÓRZY ABY JĄ ZREALIZOWĆ MUSZĄ NAJPIERW RYBĘ ZMĘCZYĆ I POKONAĆ, A JEJ POBYT NA BRZEGU ZALICZYĆ DO CAŁKIEM BEZPIECZNEGO.

WIĘC JEŚLI NIE CHCEMY DAROWAĆ RYBIE ŻYCIA, TO PRZYNAJMNIEJ ZACHOWAJMY DLA NIEJ SZACUNEK!!!